آن چه شریعتی به منزله دین، اسلام یا تشیع میفهمد در قیاس با آنچه بسیار دیگری میفهمند صرفاً یک «مشترک لفظی» است. آن چیزی که شریعتی به منزله دین یا اسلام میفهمد امری وجودی است؛ یعنی شریعتی دین را نه صرفاً به منزلة بخشی از فرهنگ، مجموعه‌‌‌ای از باورهای نهادینه شده تاریخی، و موضوعی برای پژوهش علمی‌یا یک ایدئولوژی سیاسی بلکه دین را به منزله نحوه‌‌‌ای از هستی و بودن انسان در جهان میبیند و میتوان بیان داشت که مواجهه وی با دین علیرغم اینکه یک مواجهه مؤمنانه بوده، مواجهه‌‌‌ای پدیدارشناسانه نیز هست و این وجه پدیدارشناسانه همان چیزی است که در میان سنتگرایان و نیز نوگرایان جامعه ما تا حدودی زیادی غایب است.
جا ماندگان از اعتکاف چه کنند؟ بازدید : 1342
سه شنبه 19 اسفند 1398 زمان : 1:43
